Sądząc po zgłaszanych tematach, może się okazać, że nurt humanistyczno-egzystencjalny jest stworzony wprost dla Ciebie. Dlaczego? Najwidoczniej poszukujesz prawdy o sobie, jako o człowieku. Borykasz się z pytaniami, które dotyczą właśnie ludzkiej egzystencji i związanych z nią dylematów. Dla większości ludzi te obszary również stanowią zagadkę, ale nie wszyscy doświadczają w związku z tym cierpienia lub emocjonalnego niepokoju, które dezorganizują im życie. Jeśli w Twoim przypadku tak się dzieje, wówczas nie ma co zwlekać.
Terapia humanistyczno-egzystencjalna jest podejściem, które czerpie z wielu źródeł i szkół psychologicznych, dla których człowiek stanowi niepowtarzalną jednostkę. Terapeuci pracujący w ramach tego nurtu traktują go w sposób holistyczny, a zatem pełen, całościowy, kompleksowy. Dla nich ma znaczenie nie jakiś fragment, ale różne zjawiska, które identyfikują człowieka jako całość.
Koncentrują się na jego uczuciach, doświadczeniach, postrzeganiu siebie. Podczas terapii klient skupia się więc na swoim wnętrzu, próbuje dotrzeć do poznania siebie, do zgłębienia prawy o sobie, a przez to do samorozwoju. Zapytasz, być może, po co? Aby poszerzyć swoją świadomość, lepiej zrozumieć siebie i nauczyć się samoakceptacji, co pomoże mu efektywniej rozwiązywać własne trudności.
To, co odróżnia ten rodzaj terapii od innych, to skoncentrowanie się na teraźniejszości oraz przyszłości klienta. Terapeuta nie będzie zapraszać Cię do podróży w przeszłość i analizowania dotychczasowej historii życia. To Ty będziesz decydował o poruszanych problemach, tempie i czasie pracy, a Twój terapeuta będzie starał się stworzyć Ci przestrzeń do tego, abyś zrozumiał własne doświadczenia i w wyniku odbytego procesu terapii znalazł jak najbardziej efektywne sposoby realizowania własnych potrzeb.
Będzie to możliwe dzięki nawiązanej pomiędzy Wami specyficznej relacji terapeutycznej, w której terapeuta stanie się raczej Twoim partnerem lub mentorem niż Twoim lekarzem. Będzie Ci towarzyszył, a nie doradzał i proponował, co masz zrobić. Takie warunki terapii mogą, co warto podkreślić, odpowiadać tym, którzy nie czują się komfortowo w kontakcie z osobami dyrektywnymi.
Nurt humanistyczno-egzystencjalny tłumaczy zaburzenia psychiczne w kontekście deficytu rozwoju osobowości. Jego twórcy uważają, że odczuwany przez człowieka deficyt jest skutkiem niezaspokojenia ważnych psychicznych potrzeb, jak na przykład miłości, akceptacji, autonomii, realizacji znaczących wartości. A zatem – w związku z tym, że świat zewnętrzny pozbawił człowieka tych wartości, tym samym doprowadził do ograniczenia możliwości jego rozwoju.
Zadaniem psychoterapii jest więc odblokowanie tej możliwości, aby pomóc osobie w usunięciu wewnętrznych ograniczeń. Podczas terapii zwraca się zatem uwagę na takie elementy, jak: poszanowanie autonomii klienta, niedyrektywne zachowania terapeuty, równorzędność relacji między terapeutą a osobą zwracająca się po pomoc i wspomniane już w artykule samodzielne decydowanie przez klienta o przebiegu terapii.
Psychoterapia humanistyczna, oprócz pracy nad samorozwojem indywidualnym, może być z powodzeniem wykorzystywana w przypadku pacjentów z objawami psychosomatycznymi, zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi, problemami emocjonalnymi, fobiami czy depresją.