Objawy wypalenia zawodowego
Wypalenie zawodowe staje się kolejną chorobą cywilizacyjną. Objawy wpływają nie tylko na życie zawodowe, ale i życie prywatne. Nie pozwalają na wykonywanie obowiązków czy podejmowania jakichkolwiek działań w pracy, które mogą poważnie skutkować w działaniu firmy.
Wypalenie jest efektem długotrwałego stresu w pracy, który nie został obniżony do odpowiedniego poziomu. Zgodnie z ICD-11 zjawisko to obejmuje:
- brak energii lub wyczerpanie,
- odcięcie się od pracy bądź negatywne nastawienie do pracy
- obniżenie skuteczności zawodowej.
Bazując na powyższych kategoriach, można zaobserwować następujące objawy wypalenia zawodowego:
- Praca nie przynosi satysfakcji: wykonywane obowiązki nie sprawiają przyjemności, występuje brak zaangażowania w wykonywaną pracę oraz poczucie zatrzymania się w miejscu w procesie rozwoju, odczuwamy obniżenie oceny własnych dokonań.
- Notoryczne poczucie fizycznego zmęczenia i przepracowania: senność, przytłoczenie i utrata kontroli, problemy ze strony układu pokarmowego..
- Zaburzenia snu – intensywne myślenie o pracy przed snem, trudność w budzeniu się do pracy, nawet po przespanej nocy jest się zmęczonym.
- Niskie poczucie własnej wartości: niedocenianie swoich osiągnięć, brak poczucia sensu i wartości wykonywanej pracy, poczucie bycia gorszym od innych.
- Brak poczucia identyfikacji z zawodem, obojętność cynizm, brak entuzjazmu i poczucia celu w wykonywanej pracy, mniejsza wydajność zawodowa.
- Wahania nastroju i pesymistyczne myślenie: wybuchy złości, gniewu, irytacja, ciągłe napięcie, przewlekły stres.
- Unikanie kontaktu z osobami z pracy.
- Uciekanie przed decyzjami.
- Inicjowanie sporów i konfliktów w pracy.
- Obsesyjne przeglądanie ofert o pracę i niepodejmowanie prób aplikacji.
- Okresy bezczynności w pracy i unikanie zawodowych obowiązków.
- Nadmierne spożywanie alkoholu czy zażywanie narkotyków.
Przyczyny wypalenia zawodowego:
Przyczyn wypalenia zawodowego można szukać w trzech obszarach:
1. indywidualny, który obejmuje sprzyjające temu cechy osobowości, np. poczucie niskiej wartości i sprawczości, zależność, perfekcjonizm, poczucie kontroli zewnętrznej i unikania wyzwań, nieracjonalne przekonania.
2. interpersonalny, który jest emocjonalnym zaangażowaniem pomiędzy przełożonymi i współpracownikami, a chorującą osobą, np. występowanie rywalizacji, konfliktów, brak poczucia zaufania do innych, problemy w komunikacji, agresja słowna, mobbing, podważanie kompetencji i stopowanie aktywności zawodowej przez pracodawcę.
3. organizacyjny, w którym cele miejsca pracy są rozbieżne z wartościami i normami pracownika, m.in. brak czasu na życie prywatne, stresory np. hałas, pośpiech, monotonna praca, nadgodziny, nocne i wieczorne godziny pracy, wynagrodzenie do wykonywanej pracy, brak możliwości wyrażania opinii czy rozwoju, poczucia stałości pracy, kierowanie firmą niedostosowane do zadań firmy i potrzeb pracowników, niska kultura pracy.
Metody na łapanie dystansu do pracy
Warto skorzystać z kilku metod, aby spojrzeć na pracę z nieco innej perspektywy. Poniżej znajduje się lista propozycji, które mogą w tym pomóc
- Wsparcie i uznanie ze strony innych osób ze środowiska pracy.
- Podnoszenie swoich kwalifikacji zmniejsza poziom wypalenia zawodowego bądź nawet zapobiega jego występowaniu.
- Stawianie granic, branie na barki odpowiedniej ilości obowiązków i zachowanie równowagi między życiem zawodowym i prywatnym.
- Wolne od pracy bądź urlop.
- Dobrze zorganizowane miejsce pracy adekwatne do potrzeb i preferencji.
- Odpowiednia ilość snu.
- Aktywność fizyczna
- Prawidłowa dieta.
- Robienie rzeczy, które sprawiają przyjemność i radość.
- Otaczanie się ludźmi, z którymi czujemy się dobrze.
- Spojrzenie na pracę ze świeżej perspektywy i odkrycie jej na nowo.
Najwięcej przypadków wypalenia zawodowego występuje w zawodach, które wymagają bliskiego kontaktu z innym człowiekiem, czyli wśród lekarzy, nauczycieli, psychologów, policjantów, urzędników czy osób pracujących z klientami. Należy pamiętać, że wypalenie może dotyczyć każdego wykonywanego zawodu. Gdy zauważysz symptomy wypalenia, zadbaj o siebie, postaraj się zastosować wyżej wymienione metody, a gdy stwierdzisz, że potrzebujesz dodatkowego wsparcia, skontaktuj się z lekarzem rodzinnym lub psychologiem.
>>Klikając tutaj znajdziesz listę specjalistów, którzy zajmują się problemem wypalenia zawodowego. Warto sięgnąć po pomoc.
Źródła:
- https://icd.who.int/en
- Anczewska M., Witaj P., Roszczyńska J., Wypalenie zawodowe, Postępy Psychiatrii i Neurologii, 2005, 14 (2), s. 67-77.
- Terelak J., Psychologia stresu. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 2001.
- Kamrowska A., Wypalenie zawodowe- charakterystyka zjawiska. Sposoby przeciwdziałania, Jakość i Bezpieczeństwo, 2015, 3 (12), s. 54- 68
- Sęk H., Wypalenie zawodowe: przyczyny i zapobieganie, PWN, Warszawa 2004.