Powrót do listy artykułów

Czy swoją pracę trzeba lubić?

Czy swoją pracę trzeba lubić?

Średnia czasu spędzonego w pracy to prawie 2 tysiące godzin rocznie.
Czy taka znaczna część naszego życia poświęcona pracy jest spędzana w wartościowy sposób? Jeśli tak, to czy swoją pracę trzeba lubić, aby móc się realizować, czy niekoniecznie?

Cechy wymarzonej pracy

Każda osoba ma własną definicję wymarzonej pracy, jednak po zadaniu pytania „jak wygląda praca twoich marzeń?”, powtarzają się pewne charakterystyczne elementy. Obrazują one  miejsce, w którym praca jest szczerą przyjemnością, a nie przykrą koniecznością. 

Podczas wyboru pracy, dużą wagę przykłada się do atmosfery panującej w firmie. Dobre relacje między pracownikami i przełożonymi sprawiają, że problemy szybciej są rozwiązywane, a dzięki życzliwości, sprawiedliwości i poczuciu bezpieczeństwa, komfort pracy jest na wysokim poziomie. 

Inną cechą jest możliwość rozwoju. Cenione są miejsca pracy, które oferują wartościowe szkolenia, podchodzą indywidualne do pracownika doceniając jego mocne stron, wysiłek i zaangażowanie oferując np. awans. 

Kolejnym czynnikiem jest aspekt finansowy. Poza niematerialnymi dobrami jak rozwój czy kontakty społeczne w pracy, istotne są również satysfakcjonujące zarobki. Nawet praca marzeń, która nie jest dobrze płatna, może z czasem być powodem do zmiany, aby móc zapewnić sobie odpowiedni standard życia.  

Pracujące osoby pragną zachować tzw. work-life balance czyli harmonię między życiem zawodowym i prywatnym. Poza pracą chcą posiadać czas dla siebie, rodziny, przyjaciół czy na realizację swoich pasji. Oczekują oni od pracodawcy, że nie będą zmuszani do zostawania po godzinach, nie będą otrzymywali połączeń telefonicznych czy e-maili po pracy a otrzymanie potrzebnego urlopu będzie wyłącznie formalnością, a nie niepewnością związaną z decyzją pracodawcy. Brak rozdzielenia pracy od życia prywatnego, ciągłe zaangażowanie związane z pracą, presja, brak czasu dla siebie ze względu na ponadprogramowe obowiązki, to jedne z kilku przyczyn, które mogą doprowadzić do pracoholizmu i wypalenia zawodowego. 

Pracoholizm i wypalenie zawodowe

Lubienie swojej pracy może być pułapką. Przyjemna praca sprawia, że poświęcony na realizację działań znaczny czas i energia, nie stanowią problemu. Taki styl życia może wpłynąć na stratę poczucia czasu i nieprzerwaną pracę, nawet po kilkanaście godzin każdego dnia. Tematy rozmów z innymi osobami opierają się przede wszystkim na pracy, która stanowi centralny punkt życia danej osoby. Intensywne poświęcenie swojego życia tylko dla pracy, jest idealnym powodem do wystąpienia pracoholizmu czy wypalenia zawodowego. Pogarsza się wówczas zdrowie fizyczne i psychiczne, m.in. obniżenie nastroju, odporności, poziomu energii. Coraz częściej występują przypadki, gdy pracoholizm oraz wypalenie zawodowe prowadzą do depresji. Wyznaczenie granic, kontrolowanie swoich zachowań, utrzymanie proporcji między życiem zawodowym a prywatnym, pomogą w uniknięciu chorób czy zaburzeń psychicznych i poprawi jakość życia.

Praca jako narzędzie do spełniania się w innych dziedzinach

Wykonywanie zawodu, poza realizacją obowiązków związanych z danym stanowiskiem, może sprawić, że będziemy spełniać się również w innych dziedzinach. Dobrze płatna praca sprawia, że łatwiej jest realizować swoje hobby, podróżować po świecie czy udzielać się społecznie. Dużo miejsc pracy oferuje bonusy dla pracowników jak karnety na siłownię, dodatkową opiekę medyczna, spotkania integracyjne, kursy językowe czy rozwojowe. 

Nie lubię swojej pracy- co dalej?

Może okazać się, że praca, która na początku sprawiała przyjemność i pozwalała na realizację siebie, z czasem przestała spełniać swoje funkcje. Co zrobić, gdy nie lubię swojej pracy i nie wiem co dalej zrobić? W takiej sytuacji zaleca się rozpisanie zalet i wad, przemawiających za podjęciem decyzji pozostania w pracy bądź jej opuszczenia. Zapisane myśli pozwolą rozjaśnić punkt naszego życia w którym się znajdujemy oraz w którym możemy się znaleźć.


Bibliografia
1. Chmiel N., Stres a zdrowie pracowników, [w]: Psychologia pracy i organizacji, red. N. Chmiel, GWP, Gdańsk 2002.
2. Kaczkowska-Serafińska M. (2017). Cechy wymarzonej pracy oraz oczekiwanych relacji z przełożonym/ą w opinii pracowników z pokolenia Y, wkraczających na rynek pracy w Polsce, KNUV, 1 (15), 236-251.
3. Lubrańska A., Psychologia pracy. Podstawowe pojęcia., Difin, Warszawa 2017
4. Shroder J. P., Wypalenie zawodowe- drogi wyjścia. Jak dokonać trwałej przemiany, BC Edukacja, Warszawa 2008.
5. https://stats.oecd.org/

Edyta Kwiatkowska
Edyta Kwiatkowska
Edyta Kwiatkowska - psycholog, terapeuta młodzieży i dorosłych w nurcie integratywnym, konsultant rodzinny. W swojej pracy aktywnie wspieram osoby, które doświadczają różnych trudności życiowych i potrzebują pomocy, jak i rodziców małych dzieci oraz Polonię za granicą. Pracuję w formie online, co pozwala na łatwiejsze i szybsze dotarcie z pomocą psychologiczną do szerszej grupy osób. Ponadto zajmuję się psychoedukacją na profilach w mediach społecznościowych oraz portalach psychologicznych.